Het meisje op de fiets – en onze keuze

 

Op een frisse ochtend fietste Anna door Den Haag. Vrij en kwetsbaar tegelijk, haren in de wind, onderweg naar haar werk. Het leek zo gewoon – een meisje op de fiets – maar in die eenvoud zat iets groots: vrijheid, gelijkheid en menselijkheid.

Toch voelde Anna de spanning. Posters langs de weg schreeuwden simpele leuzen. In de supermarkt hoorde ze buren discussiëren in slogans, niet in feiten. Bij de bushalte zag ze een verpleegkundige die uitgeput haar nachtdienst afsloot. “Hoe lang kan dit zo doorgaan?” dacht Anna.

Die avond droomde ze van een ander Nederland. Een plein waar mensen niet tegenover, maar naast elkaar stonden. Waar politici luisterden in plaats van te roepen. Waar journalisten nuance brachten. Waar de verpleegkundige erkenning kreeg, de leraar ruimte om zijn werk goed te doen, en de nieuwkomer de kans om zijn bijdrage te leveren.

Anna zag betaalbare huizen, duurzame energie voor iedereen, scholen waar kinderen samen leerden, en een Europa dat vrede bracht in plaats van afstand. Ze hoorde haar oma’s woorden: “Democratie is geen toeschouwerssport. Zij leeft in hoe wij elkaar aankijken, delen, en samen verantwoordelijkheid nemen.”

Toen ze wakker werd, wist Anna: dit is geen utopie. Het is een keuze.

👉 Een keuze voor politici om feiten boven slogans te zetten.
👉 Een keuze voor media om verbondenheid boven polarisatie te kiezen.
👉 Een keuze voor burgers om niet langs de zijlijn te staan, maar actief mee te doen – in de buurt, in het gesprek, in het stemhokje.

Het meisje op de fiets kan alleen vrij blijven rijden als wij de voorwaarden daarvoor scheppen: veiligheid, solidariteit, rechtvaardigheid, vertrouwen.

Nu is het moment. Niet morgen. Niet ooit. Vandaag.
De toekomst ligt in onze handen. Laten we samen buigen naar menselijkheid en rechtvaardigheid – en handelen.




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Geen woorden voor dit verlies – maar ook geen ruimte voor haat

Afbeelding
 Allereerst willen wij onze diepste medeleven uitspreken aan de ouders, familie, vrienden en bekenden van Lisa. Een jong leven is op brute wijze beëindigd. Er zijn geen woorden die dit onrecht kunnen beschrijven. Het verdriet is niet te bevatten. Dat jonge vrouwen op straat niet veilig kunnen zijn, dat zij aangevallen, seksueel misbruikt en zelfs vermoord kunnen worden — dat is onaanvaardbaar. Iedere vrouw heeft het recht zich veilig te voelen, altijd en overal. Niet alle asielzoekers zijn criminelen De verdachte in deze zaak verbleef op een COA-locatie. Dat roept emoties op, maar we moeten oppassen voor de val van generalisatie. Eén dader mag nooit de maatstaf zijn voor een hele groep. Een voorbeeld: toen onlangs een Nederlandse vader zijn eigen kinderen om het leven bracht, concludeerden we terecht niet dat alle Nederlandse vaders kindermoordenaars zijn. Evenmin bestempelen we alle voetbalfans als criminelen omdat sommige hooligans zich misdragen. En toch gebeurt dit mechanism...
Meer lezen

Een moreel kompas voor politiek, bestuur en samenleving

Afbeelding
  1. Naar een rechtvaardige, empathische en duurzame samenleving   Stel je een jonge vrouw voor die door Den Haag fietst, langs de hofvijver en de gebouwen waar wetten en besluiten worden gemaakt. Het lijkt een alledaags beeld, maar in feite draagt het een diepere betekenis: vrijheid van beweging, veiligheid in de openbare ruimte, de vanzelfsprekendheid dat zij haar weg kan kiezen. Dit eenvoudige tafereel is tegelijk symbool voor wat ons land groot maakt – en voor wat er op het spel staat. Nederland is gebouwd op waarden die meer zijn dan politieke leuzen: menselijkheid, rechtvaardigheid, vrijheid, gelijkheid, broederschap en de rechtsstaat. Het zijn waarden die we niet mogen beschouwen als vanzelfsprekendheden, maar als opdrachten die telkens opnieuw moeten worden waargemaakt. Ze vormen het fundament van een samenleving waarin mensen niet tegenover elkaar staan, maar met elkaar. In dit essay legt Vital Moors uit hoe we samen een samenleving kunnen bouwen waarin verbin...
Meer lezen

Hegel en de rechtvaardige samenleving: vrijheid, erkenning en de staat

Afbeelding
Inleiding: de vraag naar rechtvaardigheid Sinds Plato en Aristoteles buigt de westerse filosofie zich over de vraag wat een rechtvaardige samenleving is. Voor Hegel, een van de invloedrijkste denkers van de 19e eeuw, was dit vraagstuk onlosmakelijk verbonden met vrijheid. Niet de abstracte vrijheid van het individu alleen, maar de vrijheid die zich realiseert in een gemeenschap van wetten, instituties en erkenning. Zijn Philosophy of Right (1821) is een poging om een filosofisch fundament te geven aan een samenleving waarin vrijheid en rechtvaardigheid samenvallen. Vrijheid voorbij individualisme Hegel zag vrijheid als het wezen van de mens, maar keerde zich tegen het simplistische idee dat vrijheid slechts betekent dat niemand zich met jou mag bemoeien (negatieve vrijheid). Werkelijke vrijheid is voor hem positieve vrijheid : de mogelijkheid om jezelf te ontplooien binnen een redelijke orde die je als de jouwe herkent. Dit sluit aan bij latere denkers als Isaiah Berlin, die het onder...
Meer lezen