Een radicale hervertelling van de menselijke geschiedenis

 The Dawn of Everything – Au commencement était… l’État

David Graeber en David Wengrow zetten in dit baanbrekende werk de bijl aan de wortels van het dominante verhaal over menselijke beschaving. Volgens dit traditionele verhaal begon de mensheid als ‘natuurlijke’ jager-verzamelaars, die via de landbouw tot staatsvorming, hiërarchie en uiteindelijk de moderne liberale democratie evolueerden. Deze ontwikkeling wordt vaak voorgesteld als onvermijdelijk, lineair en vooral: rationeel.

Graeber en Wengrow tonen overtuigend aan dat dit verhaal historisch onjuist is. Ze combineren antropologische, archeologische en filosofische inzichten om aan te tonen dat menselijke samenlevingen altijd veel diverser, creatiever en politiek bewuster zijn geweest dan wij doorgaans denken.


🧭 Hoofdstuk 1 – De mythe van de onvermijdelijkheid

De auteurs wijzen op de invloed van denkers als Rousseau, Hobbes en Locke, die stelden dat mensen ooit "vrij en gelijk" leefden, maar dat deze toestand door de vooruitgang werd opgegeven in ruil voor beschaving. Deze zogenaamd ‘natuurlijke’ evolutie diende vaak ter rechtvaardiging van de bestaande orde: ongelijkheid, staatsmacht, sociale hiërarchie.

Wat Graeber en Wengrow laten zien: dit verhaal is niet gebaseerd op feiten, maar op filosofische veronderstellingen. Archeologisch bewijs wijst uit dat veel oude samenlevingen:

  • Groot en complex waren, zonder koningen of bureaucratie;

  • Seizoensgebonden overschakelden tussen hiërarchische en egalitaire bestuursvormen;

  • Vrijwillige arbeid, deliberatie en zelfs herverdeling kenden;

  • Zich actief verzetten tegen vormen van overheersing.

🧠 Conclusie: ongelijkheid is geen onvermijdelijkheid, maar een keuze — net als vrijheid.


🏛️ Hoofdstuk 2 – Vrijheid, deliberatie en sociale creativiteit in de praktijk

De auteurs onderzoeken talloze voorbeelden wereldwijd:

  • De stad Çatalhöyük (7000 v.Chr.) in Anatolië: duizenden inwoners leefden in een stedelijke structuur zónder paleizen, tempels of machtscentra.

  • De Irokezenconfederatie in Noord-Amerika, met een diepgaand systeem van consensus, checks and balances en vrouwelijke zeggenschap, eeuwen vóór de Amerikaanse Revolutie.

  • Prehistorische nederzettingen langs de Oekraïense Dnjepr-rivier kenden egalitaire woningbouw en collectieve besluitvorming.

  • Meso-Amerikaanse steden hadden vaak rituele hiërarchie, maar beperkte bestuurlijke macht.

Deze gegevens tonen dat mensen voortdurend experimenteerden met verschillende vormen van sociale organisatie, en zich bewust waren van de politieke en morele implicaties van hun keuzes. Democratie, deliberatie en solidariteit zijn géén uitvindingen van het Westen, maar terugkerende menselijke prestaties.


🔁 Hoofdstuk 3 – Tegen het determinisme: een pleidooi voor menselijke vrijheid

Een van de centrale begrippen in het boek is wat de auteurs noemen: “de drie vrijheden” die in veel samenlevingen historisch bestonden en werden beschermd:

  1. De vrijheid om te vertrekken (geen onderworpenheid aan territoriale dwang);

  2. De vrijheid om ongehoorzaam te zijn (geen absolute autoriteit);

  3. De vrijheid om maatschappelijke orde te herontwerpen (collectieve creativiteit).

Deze vrijheden tonen dat mensen altijd alternatieven kenden en zochten. Autoriteit en ongelijkheid ontstonden niet uit economische noodzaak, maar uit verlies van verbeelding, culturele conditionering of strategische dwang.

“The ultimate hidden truth of the world is that it is something we make — and could just as easily make differently.”
– Graeber & Wengrow


🇳🇱 Hoofdstuk 4 – Wat betekent dit voor Nederland?

In de Nederlandse context, waar het vertrouwen in de politiek daalt, sociale ongelijkheid groeit en het democratisch gehalte onder druk staat, biedt The Dawn of Everything een krachtige les: maatschappelijke structuren zijn niet statisch, maar veranderbaar.

  • De verzorgingsstaat hoeft niet uitgehold te worden in naam van efficiëntie.

  • Politieke besluitvorming hoeft niet technocratisch en afstandelijk te zijn.

  • Gemeenschapszin en menselijkheid hoeven niet ondergeschikt te worden aan economische rendabiliteit.

Nederland heeft een rijke traditie van poldermodel, deliberatie en burgerparticipatie. Door die traditie te verbinden met nieuwe vormen van democratie, participatieve rechtspraak, sociale rechtvaardigheid en duurzaamheid, kunnen we opnieuw keuzes maken die meer menselijkheid toelaten in de kern van onze instituties.


🟠 Hoofdstuk 5 – De link met de campagne #MenselijkNederland

De campagne #MenselijkNederland is diep geworteld in de centrale inzichten van dit boek. Waar The Dawn of Everything aantoont dat mensen altijd de mogelijkheid gehad hebben tot menselijke, rechtvaardige en solidaire samenlevingen, is #MenselijkNederland een oproep om die verbeeldingskracht nu opnieuw aan te spreken.

We hebben als samenleving de morele en democratische plicht om actief te kiezen voor:

  • Herstel van vertrouwen in publieke instituties;

  • Participatieve democratie met ruimte voor burgers;

  • Een sociaal en ecologisch rechtvaardige ordening van economie en bestuur;

  • Erkenning van menselijke waardigheid als fundament van beleid.

🟠 Zoals Graeber en Wengrow laten zien: geschiedenis is geen fatalistisch verhaal, maar een canvas van mogelijkheden. Het is aan ons welke richting we kiezen. Menselijkheid is geen luxe – het is de maatstaf van beschaving.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Geen woorden voor dit verlies – maar ook geen ruimte voor haat

Een moreel kompas voor politiek, bestuur en samenleving

Hegel en de rechtvaardige samenleving: vrijheid, erkenning en de staat