In Nederland doen de ervaringen, wensen en verhalen van Marokkanen er niet toe

In Nederland doen de ervaringen, wensen en verhalen van Marokkanen er niet toe – tenminste, niet op hun eigen voorwaarden, betoogt Yasmina Ahamiane.

Geert Wilders roept het al jaren: dat Marokkanen een probleem vormen in Nederland en dat het land beter af zou zijn zonder hen. Denk aan zijn beruchte ‘Minder Marokkanen’-uitspraak in 2014, of recenter, tweets waarin hij Marokkaanse Nederlanders in één adem verbindt met criminaliteit en overlast.

Maar het gaat verder dan zijn woorden. Het Nederlandse onderwijssysteem draagt hier stilzwijgend ook aan bij door kinderen met een Marokkaanse achternaam structureel lager te adviseren dan hun prestaties rechtvaardigen –zoals herhaaldelijk aangetoond is in onderzoeken van SCALIQ en de OESO.

Ook in de literaire wereld en media lijken Marokkanen vooral interessant wanneer zij zich publiekelijk afzetten tegen de islam, hun cultuur of tradities. Boeken worden gelauwerd, talkshowplekken aangeboden – vaker aan wie hun achtergrond afwijst dan aan wie hun identiteit omarmt. Schrijvers en kunstenaars die islamitische of Marokkaanse tradities vieren, blijven vaak buiten beeld.

En daar sta ik dan. Telkens aan de overkant, roepend dat het niet waar is dat wij alleen waardevol zijn als we onze wortels verloochenen. Mijn stem wordt zelden gehoord, en mijn geduld raakt op.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Geen woorden voor dit verlies – maar ook geen ruimte voor haat

Afbeelding
 Allereerst willen wij onze diepste medeleven uitspreken aan de ouders, familie, vrienden en bekenden van Lisa. Een jong leven is op brute wijze beëindigd. Er zijn geen woorden die dit onrecht kunnen beschrijven. Het verdriet is niet te bevatten. Dat jonge vrouwen op straat niet veilig kunnen zijn, dat zij aangevallen, seksueel misbruikt en zelfs vermoord kunnen worden — dat is onaanvaardbaar. Iedere vrouw heeft het recht zich veilig te voelen, altijd en overal. Niet alle asielzoekers zijn criminelen De verdachte in deze zaak verbleef op een COA-locatie. Dat roept emoties op, maar we moeten oppassen voor de val van generalisatie. Eén dader mag nooit de maatstaf zijn voor een hele groep. Een voorbeeld: toen onlangs een Nederlandse vader zijn eigen kinderen om het leven bracht, concludeerden we terecht niet dat alle Nederlandse vaders kindermoordenaars zijn. Evenmin bestempelen we alle voetbalfans als criminelen omdat sommige hooligans zich misdragen. En toch gebeurt dit mechanism...
Meer lezen

Een moreel kompas voor politiek, bestuur en samenleving

Afbeelding
  1. Naar een rechtvaardige, empathische en duurzame samenleving   Stel je een jonge vrouw voor die door Den Haag fietst, langs de hofvijver en de gebouwen waar wetten en besluiten worden gemaakt. Het lijkt een alledaags beeld, maar in feite draagt het een diepere betekenis: vrijheid van beweging, veiligheid in de openbare ruimte, de vanzelfsprekendheid dat zij haar weg kan kiezen. Dit eenvoudige tafereel is tegelijk symbool voor wat ons land groot maakt – en voor wat er op het spel staat. Nederland is gebouwd op waarden die meer zijn dan politieke leuzen: menselijkheid, rechtvaardigheid, vrijheid, gelijkheid, broederschap en de rechtsstaat. Het zijn waarden die we niet mogen beschouwen als vanzelfsprekendheden, maar als opdrachten die telkens opnieuw moeten worden waargemaakt. Ze vormen het fundament van een samenleving waarin mensen niet tegenover elkaar staan, maar met elkaar. In dit essay legt Vital Moors uit hoe we samen een samenleving kunnen bouwen waarin verbin...
Meer lezen

Hegel en de rechtvaardige samenleving: vrijheid, erkenning en de staat

Afbeelding
Inleiding: de vraag naar rechtvaardigheid Sinds Plato en Aristoteles buigt de westerse filosofie zich over de vraag wat een rechtvaardige samenleving is. Voor Hegel, een van de invloedrijkste denkers van de 19e eeuw, was dit vraagstuk onlosmakelijk verbonden met vrijheid. Niet de abstracte vrijheid van het individu alleen, maar de vrijheid die zich realiseert in een gemeenschap van wetten, instituties en erkenning. Zijn Philosophy of Right (1821) is een poging om een filosofisch fundament te geven aan een samenleving waarin vrijheid en rechtvaardigheid samenvallen. Vrijheid voorbij individualisme Hegel zag vrijheid als het wezen van de mens, maar keerde zich tegen het simplistische idee dat vrijheid slechts betekent dat niemand zich met jou mag bemoeien (negatieve vrijheid). Werkelijke vrijheid is voor hem positieve vrijheid : de mogelijkheid om jezelf te ontplooien binnen een redelijke orde die je als de jouwe herkent. Dit sluit aan bij latere denkers als Isaiah Berlin, die het onder...
Meer lezen