Het verhaal van Samira – “Waarom ik hoop kies”


Samira kijkt uit het raam van haar kleine huurwoning. De regen tikt zachtjes tegen het glas, terwijl haar kinderen aan de keukentafel hun huiswerk maken. Ze glimlacht, maar haar hart voelt zwaar.

Ze herinnert zich hoe het begon, jaren geleden. Ze kwam naar Nederland met een koffer vol hoop. Hoop op veiligheid, een thuis, een toekomst voor haar kinderen. En Nederland gaf haar veel: onderwijs, zorg, kansen. Maar ze merkte ook hoe de toon veranderde. Steeds vaker hoorde ze harde woorden in de politiek en op straat. Mensen die zeiden dat ze hier niet thuishoorde. Mensen die met hun angst en boosheid muren opbouwden.

Op een dag vroeg haar dochter: “Mama, waarom zeggen mensen dat wij hier niet horen? Dit is toch ook ons land?”
Samira wist even geen antwoord. Haar keel kneep dicht. Hoe leg je een kind uit dat sommigen liever muren zien dan bruggen?

Maar die avond besloot ze iets: ze zou haar kinderen leren dat hoop sterker is dan haat. Dat menselijkheid niet iets is wat je cadeau krijgt, maar wat je samen bouwt – elke dag, met elke keuze.

En nu, vlak voor de verkiezingen, voelt ze opnieuw die keuze. Niet alleen voor zichzelf, maar voor iedereen die verlangt naar een land waar je gezien wordt als mens. Waar je mag dromen, falen, en weer opstaan.

Samira weet: één stem verandert misschien niet alles. Maar miljoenen stemmen samen kunnen het verschil maken tussen een land dat verdeelt, of een land dat verbindt.

Ze kijkt nog één keer naar haar kinderen en fluistert:
“Ik kies voor jullie toekomst. Ik kies voor menselijkheid. Ik kies voor hoop.”




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Geen woorden voor dit verlies – maar ook geen ruimte voor haat

Afbeelding
 Allereerst willen wij onze diepste medeleven uitspreken aan de ouders, familie, vrienden en bekenden van Lisa. Een jong leven is op brute wijze beëindigd. Er zijn geen woorden die dit onrecht kunnen beschrijven. Het verdriet is niet te bevatten. Dat jonge vrouwen op straat niet veilig kunnen zijn, dat zij aangevallen, seksueel misbruikt en zelfs vermoord kunnen worden — dat is onaanvaardbaar. Iedere vrouw heeft het recht zich veilig te voelen, altijd en overal. Niet alle asielzoekers zijn criminelen De verdachte in deze zaak verbleef op een COA-locatie. Dat roept emoties op, maar we moeten oppassen voor de val van generalisatie. Eén dader mag nooit de maatstaf zijn voor een hele groep. Een voorbeeld: toen onlangs een Nederlandse vader zijn eigen kinderen om het leven bracht, concludeerden we terecht niet dat alle Nederlandse vaders kindermoordenaars zijn. Evenmin bestempelen we alle voetbalfans als criminelen omdat sommige hooligans zich misdragen. En toch gebeurt dit mechanism...
Meer lezen

Een moreel kompas voor politiek, bestuur en samenleving

Afbeelding
  1. Naar een rechtvaardige, empathische en duurzame samenleving   Stel je een jonge vrouw voor die door Den Haag fietst, langs de hofvijver en de gebouwen waar wetten en besluiten worden gemaakt. Het lijkt een alledaags beeld, maar in feite draagt het een diepere betekenis: vrijheid van beweging, veiligheid in de openbare ruimte, de vanzelfsprekendheid dat zij haar weg kan kiezen. Dit eenvoudige tafereel is tegelijk symbool voor wat ons land groot maakt – en voor wat er op het spel staat. Nederland is gebouwd op waarden die meer zijn dan politieke leuzen: menselijkheid, rechtvaardigheid, vrijheid, gelijkheid, broederschap en de rechtsstaat. Het zijn waarden die we niet mogen beschouwen als vanzelfsprekendheden, maar als opdrachten die telkens opnieuw moeten worden waargemaakt. Ze vormen het fundament van een samenleving waarin mensen niet tegenover elkaar staan, maar met elkaar. In dit essay legt Vital Moors uit hoe we samen een samenleving kunnen bouwen waarin verbin...
Meer lezen

Hegel en de rechtvaardige samenleving: vrijheid, erkenning en de staat

Afbeelding
Inleiding: de vraag naar rechtvaardigheid Sinds Plato en Aristoteles buigt de westerse filosofie zich over de vraag wat een rechtvaardige samenleving is. Voor Hegel, een van de invloedrijkste denkers van de 19e eeuw, was dit vraagstuk onlosmakelijk verbonden met vrijheid. Niet de abstracte vrijheid van het individu alleen, maar de vrijheid die zich realiseert in een gemeenschap van wetten, instituties en erkenning. Zijn Philosophy of Right (1821) is een poging om een filosofisch fundament te geven aan een samenleving waarin vrijheid en rechtvaardigheid samenvallen. Vrijheid voorbij individualisme Hegel zag vrijheid als het wezen van de mens, maar keerde zich tegen het simplistische idee dat vrijheid slechts betekent dat niemand zich met jou mag bemoeien (negatieve vrijheid). Werkelijke vrijheid is voor hem positieve vrijheid : de mogelijkheid om jezelf te ontplooien binnen een redelijke orde die je als de jouwe herkent. Dit sluit aan bij latere denkers als Isaiah Berlin, die het onder...
Meer lezen