Feiten vóór angst – Massamigratie is niet de ondergang van Nederland

 


Het klinkt heftig: “Massamigratie is de ondergang van Nederland.”
Maar klopt dat wel?

In een tijd waarin veel mensen worstelen met hoge kosten, woningnood en een overbelaste zorg is het verleidelijk om één schuldige aan te wijzen. En migratie ligt dan voor de hand. Maar we moeten verder kijken dan de slogans.

Hieronder leggen we uit waarom de stelling niet klopt – en wat er écht aan de hand is.

🔍 1. Er is géén onbeheersbare instroom

Het aantal migranten stijgt, maar het is géén tsunami. In 2023 kwamen er ruim 400.000 mensen naar Nederland, maar daar gingen er ook ruim 180.000 weer weg (bron: CBS). Netto blijft er dus een groei over – maar die is kleiner dan vaak wordt beweerd.

Bovendien: het grootste deel is arbeidsmigratie en EU-migratie (zoals Polen, Roemenen en Duitsers). Zij werken vaak in sectoren waar een tekort aan personeel is (landbouw, logistiek, techniek, zorg).

Asielzoekers vormen een klein deel van het totaal (ongeveer 20%).

🧱 2. De problemen komen niet door migratie, maar door falend beleid

De woningnood? Die is niet ontstaan door migranten, maar door:

  • decennia van te weinig bouwen;

  • het afbreken van volkshuisvesting;

  • het opkopen van woningen door beleggers.

De druk op zorg en onderwijs? Die komt vooral door:

  • vergrijzing;

  • personeelstekorten;

  • marktwerking, niet door asielzoekers.

De échte oorzaak is dus beleidskeuzes – niet migratie.

⚖️ 3. Migranten zorgen óók voor economie en arbeid

Veel migranten werken, betalen belasting en draaien mee in de samenleving. De bouw, de techniek, de zorg, distributiecentra en het OV draaien deels op mensen van buitenlandse komaf.

Zonder migranten krijgen we nog grotere personeelstekorten. Vooral in sectoren waar Nederlanders het werk niet (meer) doen.

📉 4. Migratie is géén reden tot ondergang – tenzij we het zo laten worden

Migratie brengt uitdagingen met zich mee. Dat ontkennen we niet.
Integratie moet beter, huisvesting moet beter, regels moeten duidelijker. Maar dat is geen reden om migratie als dreiging te framen.

Massamigratie als doembeeld ontkent de nuance:

  • Migratie is geen chaos, maar een systeem dat goed geregeld moet worden.

  • Migranten zijn geen bedreiging, maar mensen die perspectief zoeken – én kunnen bijdragen.

  • Angst is begrijpelijk, maar mag geen excuus zijn voor simplistische retoriek.

✅ Wat dan wél?

We hebben een helder en humaan migratiebeleid nodig.
Met onderscheid tussen:

  • mensen op de vlucht;

  • arbeidsmigratie;

  • internationale studenten;

  • en mensen die misbruik maken van het systeem (die mogen strenger worden aangepakt).

En met investeringen in huisvesting, onderwijs en samenleven.

Zo houden we Nederland menselijk én bestuurbaar.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Geen woorden voor dit verlies – maar ook geen ruimte voor haat

Afbeelding
 Allereerst willen wij onze diepste medeleven uitspreken aan de ouders, familie, vrienden en bekenden van Lisa. Een jong leven is op brute wijze beëindigd. Er zijn geen woorden die dit onrecht kunnen beschrijven. Het verdriet is niet te bevatten. Dat jonge vrouwen op straat niet veilig kunnen zijn, dat zij aangevallen, seksueel misbruikt en zelfs vermoord kunnen worden — dat is onaanvaardbaar. Iedere vrouw heeft het recht zich veilig te voelen, altijd en overal. Niet alle asielzoekers zijn criminelen De verdachte in deze zaak verbleef op een COA-locatie. Dat roept emoties op, maar we moeten oppassen voor de val van generalisatie. Eén dader mag nooit de maatstaf zijn voor een hele groep. Een voorbeeld: toen onlangs een Nederlandse vader zijn eigen kinderen om het leven bracht, concludeerden we terecht niet dat alle Nederlandse vaders kindermoordenaars zijn. Evenmin bestempelen we alle voetbalfans als criminelen omdat sommige hooligans zich misdragen. En toch gebeurt dit mechanism...
Meer lezen

Een moreel kompas voor politiek, bestuur en samenleving

Afbeelding
  1. Naar een rechtvaardige, empathische en duurzame samenleving   Stel je een jonge vrouw voor die door Den Haag fietst, langs de hofvijver en de gebouwen waar wetten en besluiten worden gemaakt. Het lijkt een alledaags beeld, maar in feite draagt het een diepere betekenis: vrijheid van beweging, veiligheid in de openbare ruimte, de vanzelfsprekendheid dat zij haar weg kan kiezen. Dit eenvoudige tafereel is tegelijk symbool voor wat ons land groot maakt – en voor wat er op het spel staat. Nederland is gebouwd op waarden die meer zijn dan politieke leuzen: menselijkheid, rechtvaardigheid, vrijheid, gelijkheid, broederschap en de rechtsstaat. Het zijn waarden die we niet mogen beschouwen als vanzelfsprekendheden, maar als opdrachten die telkens opnieuw moeten worden waargemaakt. Ze vormen het fundament van een samenleving waarin mensen niet tegenover elkaar staan, maar met elkaar. In dit essay legt Vital Moors uit hoe we samen een samenleving kunnen bouwen waarin verbin...
Meer lezen

Hegel en de rechtvaardige samenleving: vrijheid, erkenning en de staat

Afbeelding
Inleiding: de vraag naar rechtvaardigheid Sinds Plato en Aristoteles buigt de westerse filosofie zich over de vraag wat een rechtvaardige samenleving is. Voor Hegel, een van de invloedrijkste denkers van de 19e eeuw, was dit vraagstuk onlosmakelijk verbonden met vrijheid. Niet de abstracte vrijheid van het individu alleen, maar de vrijheid die zich realiseert in een gemeenschap van wetten, instituties en erkenning. Zijn Philosophy of Right (1821) is een poging om een filosofisch fundament te geven aan een samenleving waarin vrijheid en rechtvaardigheid samenvallen. Vrijheid voorbij individualisme Hegel zag vrijheid als het wezen van de mens, maar keerde zich tegen het simplistische idee dat vrijheid slechts betekent dat niemand zich met jou mag bemoeien (negatieve vrijheid). Werkelijke vrijheid is voor hem positieve vrijheid : de mogelijkheid om jezelf te ontplooien binnen een redelijke orde die je als de jouwe herkent. Dit sluit aan bij latere denkers als Isaiah Berlin, die het onder...
Meer lezen