Tijd voor visie: waarom politieke partijen moeten stoppen met technocratische realpolitiek

In verkiezingstijd buitelen politici over elkaar heen met beloftes en beleidsplannen. Toch voelen veel mensen zich niet aangesproken. Ze horen wél cijfers, modellen en haalbaarheidsredeneringen, maar zelden een helder antwoord op de vraag: Wat voor samenleving willen jullie eigenlijk?

De reden is simpel: veel politieke partijen hebben zich de afgelopen decennia verscholen achter wat we “technocratische realpolitiek” noemen.

🔧 Wat is technocratische realpolitiek?

Technocratische realpolitiek is politiek bedrijven als een managementvraagstuk: keuzes worden gemaakt op basis van cijfers, economische modellen, en bestuurlijke haalbaarheid. Het gaat dan niet om wat wenselijk is, maar om wat “haalbaar” of “efficiënt” is binnen het bestaande systeem.

Probleem: deze aanpak vermijdt fundamentele vragen over waarden, mensbeeld en toekomstvisie. Burgers raken vervreemd van de politiek omdat ze geen duidelijke idealen meer horen. In plaats van richting en hoop, krijgen ze spreadsheets en compromissen.

📢 Waarom partijen een narratief nodig hebben

Politieke partijen zijn geen adviesbureaus. Ze zijn dragers van ideeën over hoe de samenleving eruit moet zien. Een eigen narratief is geen marketingtruc, maar een moreel en democratisch kompas. Het laat zien:

  • Hoe zie je de mens? Als autonoom, of als kwetsbaar wezen dat bescherming nodig heeft?

  • Wat is jouw wereldbeeld? Geloof je in competitie of samenwerking?

  • Welke wereld wil je bevorderen? Een van winstmaximalisatie of van menselijke waardigheid?

Een helder verhaal geeft richting, identiteit en vertrouwen. Het maakt politiek weer herkenbaar en relevant.

🧍 Een politiek van menselijkheid

Een goed narratief vertrekt vanuit kernwaarden. Neem bijvoorbeeld deze vragen:

  • Wat betekenen mensenrechten voor ons? Zijn ze slechts formele grenzen, of een doel om actief na te streven?

  • Is de rechtsstaat een juridisch systeem, of ook een schild voor de kwetsbare burger?

  • Hoe belangrijk is empathie in beleid?

Een partij die uitgaat van medemenselijkheid zal bijvoorbeeld pleiten voor beleid dat structureel armoede bestrijdt, discriminatie aanpakt en ruimte laat voor menselijke waardigheid in uitvoeringsorganisaties.

🌍 Visie op de toekomst van Nederland

Een partij met visie spreekt zich uit over hoe Nederland er in 2040 uit zou moeten zien:

  • Wonen: Heeft iedereen toegang tot een betaalbare, veilige woning? Is wonen een recht of een markt?

  • Onderwijs: Vormt onderwijs gelijke kansen of reproduceert het sociale ongelijkheid?

  • Zorg: Zien we zorg als lastpost of als investering in menselijkheid?

  • Klimaat: Neemt de partij verantwoordelijkheid voor de planeet of stelt ze economische groei centraal?

Partijen zouden ook kleur moeten bekennen in de fundamentele spanningsvraag:
Staan we voor de eigen kracht van mensen?
Of erkennen we dat een goed vangnet — voor wie dat nodig heeft — de basis is van een fatsoenlijke samenleving?

De werkelijkheid is natuurlijk: beide zijn nodig. Maar hoe je ze in balans brengt, zegt alles over je mensbeeld.

🧠 Waarom dit belangrijk is

Zonder verhaal is politiek stuurloos. Technocratische partijen verliezen het initiatief aan populisten die wél een duidelijk (zij het polariserend) verhaal hebben. In het vacuüm van de inhoud groeit de roep om simpele oplossingen en harde taal.

Burgers verlangen niet per se naar radicaal beleid. Ze verlangen naar houvast, betekenis en betrokkenheid. Een partij die zich uitspreekt over waarom ze dingen wil veranderen, in plaats van alleen hoe, wint vertrouwen.

📌 De oproep

Het is tijd dat politieke partijen hun verhaal terugvinden. Een verhaal over menselijkheid, rechtvaardigheid en toekomst. Geen beleid vanuit spreadsheets, maar vanuit principes. Niet alleen over wat werkt, maar ook over wat juist is.

📣 Want zonder visie, wordt politiek enkel beheer. Maar zonder waarden, verliest beleid zijn ziel.

🟠 #MenselijkNederland – voor een samenleving waar politiek weer over mensen gaat.




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Geen woorden voor dit verlies – maar ook geen ruimte voor haat

Afbeelding
 Allereerst willen wij onze diepste medeleven uitspreken aan de ouders, familie, vrienden en bekenden van Lisa. Een jong leven is op brute wijze beëindigd. Er zijn geen woorden die dit onrecht kunnen beschrijven. Het verdriet is niet te bevatten. Dat jonge vrouwen op straat niet veilig kunnen zijn, dat zij aangevallen, seksueel misbruikt en zelfs vermoord kunnen worden — dat is onaanvaardbaar. Iedere vrouw heeft het recht zich veilig te voelen, altijd en overal. Niet alle asielzoekers zijn criminelen De verdachte in deze zaak verbleef op een COA-locatie. Dat roept emoties op, maar we moeten oppassen voor de val van generalisatie. Eén dader mag nooit de maatstaf zijn voor een hele groep. Een voorbeeld: toen onlangs een Nederlandse vader zijn eigen kinderen om het leven bracht, concludeerden we terecht niet dat alle Nederlandse vaders kindermoordenaars zijn. Evenmin bestempelen we alle voetbalfans als criminelen omdat sommige hooligans zich misdragen. En toch gebeurt dit mechanism...
Meer lezen

Een moreel kompas voor politiek, bestuur en samenleving

Afbeelding
  1. Naar een rechtvaardige, empathische en duurzame samenleving   Stel je een jonge vrouw voor die door Den Haag fietst, langs de hofvijver en de gebouwen waar wetten en besluiten worden gemaakt. Het lijkt een alledaags beeld, maar in feite draagt het een diepere betekenis: vrijheid van beweging, veiligheid in de openbare ruimte, de vanzelfsprekendheid dat zij haar weg kan kiezen. Dit eenvoudige tafereel is tegelijk symbool voor wat ons land groot maakt – en voor wat er op het spel staat. Nederland is gebouwd op waarden die meer zijn dan politieke leuzen: menselijkheid, rechtvaardigheid, vrijheid, gelijkheid, broederschap en de rechtsstaat. Het zijn waarden die we niet mogen beschouwen als vanzelfsprekendheden, maar als opdrachten die telkens opnieuw moeten worden waargemaakt. Ze vormen het fundament van een samenleving waarin mensen niet tegenover elkaar staan, maar met elkaar. In dit essay legt Vital Moors uit hoe we samen een samenleving kunnen bouwen waarin verbin...
Meer lezen

Hegel en de rechtvaardige samenleving: vrijheid, erkenning en de staat

Afbeelding
Inleiding: de vraag naar rechtvaardigheid Sinds Plato en Aristoteles buigt de westerse filosofie zich over de vraag wat een rechtvaardige samenleving is. Voor Hegel, een van de invloedrijkste denkers van de 19e eeuw, was dit vraagstuk onlosmakelijk verbonden met vrijheid. Niet de abstracte vrijheid van het individu alleen, maar de vrijheid die zich realiseert in een gemeenschap van wetten, instituties en erkenning. Zijn Philosophy of Right (1821) is een poging om een filosofisch fundament te geven aan een samenleving waarin vrijheid en rechtvaardigheid samenvallen. Vrijheid voorbij individualisme Hegel zag vrijheid als het wezen van de mens, maar keerde zich tegen het simplistische idee dat vrijheid slechts betekent dat niemand zich met jou mag bemoeien (negatieve vrijheid). Werkelijke vrijheid is voor hem positieve vrijheid : de mogelijkheid om jezelf te ontplooien binnen een redelijke orde die je als de jouwe herkent. Dit sluit aan bij latere denkers als Isaiah Berlin, die het onder...
Meer lezen